Kara dumanlar tütüyor evlerin damlarından. Damları mı yerde, yoksa evler mi alçaldı! Ovanın ak göğsünde yanmış, yan yatmış kibrit kutuları.
Bacaların altında kar küreyen kadınlara, fırtınadan bükülen omurgasını dik tutmaya çalışan direklere, kuyu suyu içmiş çamaşırları seren genç kızlara ziftli bir perde gibi ağıyor kara dumanlar.
Bunun dışında kayda değer hiçbir şey yok.
Boşluk sonsuz...
Bu güncelerin tutulduğu günlerde doğumlar, ölümler, savaş ve depremle yüzleştim. Kor ...