İlk hakemlik yıllarımda çok agresiftim. Aileme küfür edildiğini
duyunca tribüne dönüp cevap veriyordum. Hakemi aslana, sahayı
kafese, seyircileri de kediye benzetiyorum. Kediler maç boyunca
aslana kafa tutuyor. Ama maç bitince aslan kafesten çıkıyor, seyirci
hiçbir yerde yok. Olgunlaştıkça hiç umursamamaya başladım. Bana
ibne demeleri beni sadece güldürür. Ben eşcinselim, ibne değil.
Seyircinin de ibnelikten anladığı zaten entrika çevirmek
Halil İbrahim Dinçdağ ...